Culture Common Lab voor een inclusief Utrecht
Vertrekkend vanuit het PHD-onderzoek “Culture common en wijkcultuurhuizen voor een inclusieve stad Utrecht” van Aart van der Maas is het Culture Common Lab opgericht. De eerste commoners van dit lab in wording zijn Jonas Bisquert (muzikant/ componist/ docent/ programmeur), Dorothe Lucassen (directeur Het Wilde Westen) en Amparo González Sola (choreograaf) en Lidy Ettema (Residenties in Utrecht).
Wat is een common eigenlijk?
Aart: “De idee van ‘common’ kan ruimte geven aan inwoners van een stad om zelf vorm en betekenis te geven aan de samenleving via het delen en beheren van gemeenschappelijke materiële en/of immateriële hulpbronnen. Denk aan een groenstrook om samen te tuinieren, samen een gebouw of werkplaats gebruiken of een collectief die kennis en nieuwe ideeën ontwikkelt. De common is een groep mensen die, op basis van democratiserende en solidaire principes, betekenisgevende processen in gang kan zetten. Sommigen omschrijven dat commoning proces als een ‘derde weg’. De deelnemers van zo’n common, de commoners, zoeken hun weg in een samenleving die wordt beïnvloed door de overheid en de markt. Een meer radicaal standpunt is dat zij los van de ‘kapitalistische markt en staat’ moeten opereren. Daar verschillen de meningen over.”
Wat doen jullie in het Culture Common Lab?
Aart: “In het Culture Common Lab onderzoeken wij als commoners verschillende commoning praktijken. Aan de hand daarvan willen we onderzoekend en doen-denkend beter snappen hoe culturele processen op een inclusieve manier tot stand kunnen komen. We bestuderen kortom de relatie tussen de common en inclusieve cultuurparticipatie. Culture Common Lab is een ruimte waarin, zonder vooropgestelde doelen, al experimenterend een cultureel proces van zin- en betekenisgeving wordt verkend. Ik ben benieuwd hoe in een collectief van makers tegenstellingen en verschillen de basis kunnen zijn voor een gezamenlijk zin- en betekenisgevend proces.
Waarom doe jij hier aan mee, Dorothe?
Dorothe: “Meedoen aan het Culture Common Lab geeft mij een continue verfrissend onderzoek naar een inclusieve manier van werken. Het commonen vraagt voortdurend de confrontatie met ingesleten gewoontes, manieren van doen en aangenomen waarheden. Waar er wordt samengewerkt, waar mensen met elkaar vormgeven, is het voor mij zinvol me steeds te bevragen, elkaar te bevragen, andersom houden, dat wat we doen in nieuwe betekenissen brengen, iedereen horen, iedereen uitnodigen in te brengen. In dit Culture Common Lab maakt ons verschil in makerschap of positie in een organisatie ons goede bevragers ten opzichte van elkaar.”
En jij, Amparo? Trouwens, in Engels antwoorden is prima.
“For some time now, the word “commons” has been hunting my choreographic practices and creative processes (in which I research alongside the concept of “reciprocity”). During these months of Lab, I have been fascinated by the process of recognizing the diverse practices of commoning that are already present in many of the spaces in which we participate (even without knowing it) and in the possibility of, from this acknowledgment, amplifying them. I am curious about what commoning implies in contexts where privileges and vulnerabilities are asymmetrically distributed.”
Jonas?
“Commoning is a beautiful ideal of people sharing initiative and responsibility. An ideal of diverse participation, imperfection, constant readjustment towards a moving goal. As we grow old we learn that an ideal is not a place to reach, but a direction to take.
Aiming at a horizon where commoning arises; that is the ideal ideal.”
En waarom doet Residenties in Utrecht mee?
Lidy: “Het is boeiend, om in een team van ‘Utrechtse’ makers, denkers en organisatoren te onderzoeken wat het samenbrengen van organisaties uit verschillende sectoren rondom een internationale kunstenaar bijdraagt aan het ontwikkelen van die inclusieve stad. Wat betekent het voor organisaties als de onze om in gezamenlijkheid te bepalen? Wat is daarvoor nodig? Waarom denken we dat deze manier van werken past bij de toekomst van ons werk, onze stad?”
We houden je op de hoogte van deze gezamenlijke reflecties.